2017 rabarber

Rabarber verplanten stond al een paar jaar op de "Doelijst". Het kwam er niet van. Dit jaar moest en zou het. De planten verzwakten. Negen jaar op dezelfde plek is veel te lang. Eens in de vijf jaar verplanten is het streven.

Eerst oude planten terug vinden tussen het onkruid, en daarna rooien.

Wortelstok van rabarber is een massieve klomp, ook wel pol genoemd. Het is de kunst om de buitenste, jongste delen af te steken (zagen kan ook, is nauwkeuriger). Een pol met drie ogen is ideaal.

Na het rooien worden de bedden opgemaakt.

Rabarber vraagt een flinke gift compost. Elk jaar wordt er tussen de pollen grove compost verspreid. Omdat rabarber goed verkoopt, hoopte ik dat jonge pollen afsteken ook vermeerderen betekent. Een extra strookje land was beschikbaar.

Bedden afwerken; 

het pad wordt netjes langs een lijntje gelegd. Goed begin is het halve werk.

Op een biologische tuin groeit onkruid onverdroten. Jammer, dat wij geen onkruid eten. Het zou een stuk gemakkelijker zijn. Maar ja, wilde rucola is in vergelijking met veredelde rucola niet te pruimen. Je eet er geen zakje van op.

Jonge, nieuwe pollen worden over de bedden verdeeld.

Herplanten kan beginnen. O, wat ziet de tuin er groen uit. En aan het licht zie je dat het najaar is, eind september; nevel hangt. Een wonder: samenhang, hoe alle dingen in elkaar haken.

Rabarber is herplant;

greppel (rechts) moet elke winter geschoond worden.

Altijd genoeg te doen. En ja, de rabarber is vermeerderd, anderhalf maal zoveel pollen uitgeplant dan er voorheen stonden. Komend jaar voorzichtig doen, niet teveel oogsten. De wortelstokken zijn nog niet stevig verankerd; en de pollen moeten op krachten komen (uitgroeien).

Ook Lavas gescheurd en uitgeplant. 

In één moeite door, Lavas stond tussen de rabarber.