Strand, zijn lust en leven: zwemmen en spelen.
Wat een pracht dier, augustus 2009.
Volgens schatting een jaar of tien toen...
Ruim negen jaar was hij mijn dier. Hij werd mijn Bovenste Beste. En sinds de tuin startte in 2007 verwierf hij de functie van senior bewaker. En dat is niet niks.
We hebben ontzettend veel pret gehad. Hij was gek op zwemmen, hardlopen, ook naast de fiets, eindeloos spelen met een stok, op een stuiterballetje kon hij pisnijdig worden. Hij liep altijd los en bleef in mijn buurt. Terwijl ik dit schrijf geniet ik weer van hem.
Op de Groentenhof, half september 2011. Paar jaartjes ouder, dat wel ...
Natuurlijk had hij ook zijn nukken, eenkennig, vaak kon hij klanten niet uitstaan. Volgens mij omdat hij voelde dat ik een belang had. Want wanneer ik voor zijn zaak ruzie maakte met kinderachtige handhaverij, ging hij er gemakkelijk bij zitten. Hij had ze gerust flink in de billen mogen bijten. Maar nee, dat deed Scruffy dan mooi niet ...
Verder geen kwaad woord over mijn Ouwe Dibbes. Bij vlagen zal ik hem grandioos missen. De herinneringen - zijn enthousiasme en optimisme - vergeet ik niet.
Het graf van mijn dier, van mijn Scruffy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten