voortgang week 36

Ja, in mei. Hoe snakten de gewassen niet naar een buitje. Zelfs een motorpompje, de Honda WX10, moest worden aangeschaft. Aan een strak blauwe lucht ging het kleinste wolkje niet ongezien voorbij. En of de wolkjes niet dicht wilden trekken; de gordijnen sluiten. En daarvoor zou dan een vitrage hangen, een sluier van zachte regen. De regen kwam niet.

Maar sinds juli dient Holland - de naam 'Holland' zegt het op de een of andere manier eigelijk ook al - weer als het afvoerputje van Europa. Ik kan het me niet meer voorstellen, dat het motorpompje toen toch, zeker drie dagen per week, minstens zes kubieke meter water per dag uit de sloot het land oppompte.
Het is nu maar goed dat de tuinpaden ook als afvoerkanalen dienen. Want u weet plassen op de tuin zijn funest.

Nee, en dan de senior-jeugd (ruime dertigers schat ik) die komen op de Groentenhof voor hun 'vers-kick'. Ach, langzaam wordt een mens ouder, of zo, kun je dat allemaal niet meer bijbenen !?
Even een 'vers-kick' halen !? Mooi toch ?! Op naar de Groentenhof !

Er is sprake van hooibroei ! Je kunt je hand niet meer in de berg steken, zo heet. Natuurlijk was het in de Gederse Vallei, waar ik eind jaren zestig als kind woonde, zo omstreeks augustus, september altijd wel een keer raak: een hooibrand. Nu hoor je daar niet meer van. Het blijkt een fermentatieproces. Zo kom je nog eens wat te weten.

En ja, u ziet: de boerenkolen komen eraan . . . .

lekker hè  . . . nog even . . .