Het was een leuke dag. Ergens in de polders boven Amsterdam, met stralend weer, verdwaalden we gemakkelijk in Holysloot.
Tot besluit, kippen voeren. Argeloos wandelden we het laantje van de Groentenhof in. Ernstige gezichten; vreemd, de buren kwamen ons tegemoet. Ze vertelden, dat er wat gebeurd was met de kippen. Ze bereidden ons voor. Ik ben hun dankbaar, en ook dat Patries er bij was.
's-Nachts had een vos zeven hennen doodgebeten. En ze deden het zo goed: eieren leggen en de tuin schoonhouden. De vijf biologische leghennen van de Lankerenhof in een klap weg.
 |
| Toom kippen, in top haan Bikkel.De hennen zijn er niet meer. Ook kabouter Nardus kon het noodlot niet keren. |
Haan Bikkel ontsprong de dans. Hij was kort daarvoor ziek geworden, kippenpokken. Hij zat apart. Volgens internet kan een kip overleven wanneer zijn kop, vooral zijn ogen, regelmatig schoongemaakt worden. De kip blijft dan zien en daardoor eten. Patries verzorgde Bikkel dagelijks. Na acht dagen was hij voldoende opgeknapt. Intussen waren zijn hennen gaan hemelen, bij de Alkip.
 |
| Haan Hannes en zijn legkuikens bleven ongedeerd. (foto eind mei, de kuikens zijn gegroeid en inmiddels jonge hennen geworden) |
De vos nam slechts één kip mee. De anderen heb ik begraven.
Het leven gaat door. Torenvalken brengen drie jongen groot. Voor het eerst geen schade aan de peulvruchten. Ongekend! En wat een herrie in huize koolmees.
 |
| Honger! Zo'n bek kun je niet missen. |
Ze schreeuwen om voedsel. Er is overvloed. De jonge koolmezen zijn reeds gevlogen, de wijde wereld in.
 |
| Het jonge volk wordt op hun wenken bediend. |
Maar hoe moest het nu verder met haan Bikkel? Haan zonder hennen. De boerin aarzelde geen moment. Van haar kreeg Bikkel twee hennen.
 |
| Met z'n drieën de toekomst in ... |
En ook wordt er volop geoogst. De volgende impressie doet verslag ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten