Mei, 15 jaar Groentenhof

En na 15 jaar gewoon alles op de schop, en we geven nooit op. Ik voel me een ander mens nu. Inmiddels zijn de altijd nijvere kipsels weg, dus ook geen smakelijke eieren meer. Eergisteren liep ik achterin over de akker die tegen het weiland ligt en ik zag vossensporen. Vos was achterin over de afrastering gesprongen; weer nieuwsgierig dus. Je kunt nooit weten wat er te halen valt bij die boer? Het zou het zoveelste drama geweest zijn. Een zucht van verlichting, dat hoofdstuk kipsels afgesloten is. Geen zorgen meer voor de dag van morgen; elke dag brengt zelf genoeg zorgen met zich mee. Want maart en april zijn schraal - voortdurend zon, droog, te koude nachten en veel wind - groeizaam is het niet. Aan de droogte doe ik iets, namelijk beregenen; de overige parameters van groeizaam weer kan ik niet veranderen.

Jack aarzelt nooit. Hij zoekt altijd een maatje uit. Deze leerling vond hij aardig.
Een beetje kriebelen in m'n nek, prima!

Nu ja, het kan alleen maar vooruit. Begin april kwam er een brugklas  van het Veurs Lyceum op bezoek; jonge mensen hebben de toekomst. En afgelopen winter hebben we de tuin gedraaid. De bedden liggen dwars, loodrecht op de richting zoals ze eerst lagen. Voor de zon maakt het niet uit, die staat sowieso niet optimaal ten opzichte van de ligging van de tuin. De bedlengte in de Noord-Zuid richting wordt aanbevolen. De Noord-Zuid as ligt diagonaal in de tuin; en dat is onhandig. Maar waarom al deze moeite? In het mooie (maar te lange) artikel eind 2021 leest u, dat door het draaien van de bedden het werken met de grondfrees praktischer wordt.

Kruidenlaag tussen de bessen. Er groeien brandnetels, ridderzuring, paardenbloemen, dovenetels (paars en wit), zevenblad en verschillende grassoorten. Het kan niet op.

De aanleiding voor het bezoek van de brugklas was de opdracht onderzoek te doen naar 'hoe gezond en duurzaam de school kantine is'. Dit alles in het kader van het vak O&O (onderzoek en ontwerpen). De opdracht kwam van de cateraar van hun kantine. Ik vind het heel moedig van de cateraar. Ik denk dat menige cateraar zich eerst wel even achter het oor gekrabd zou hebben; omdat die (hij/zij) vooral geen slapende honden wakker wil maken. Hoewel, Jack slaapt zelden op de tuin, een hazenslaapje soms. Maar wie weet wat 'gezond en duurzaam' feitelijk inhoudt? Ik ben erg benieuwd naar de conclusies van de jonge onderzoekers. Het meest voor de hand ligt dat zij aanbevelen dat aanvullend onderzoek geboden is. Meestal kan iedereen daar vrolijk mee verder. Maar ja, dan praat je over volwassenen en die zitten al te lang in de tredmolen.

Later kwam ik er achter dat ik niet m'n beste pak had uitgekozen. Veel keus heb ik niet, maar het had wel iets beter gekund. Ik vond het trouwens leuk om de klas te ontvangen. Het zou mooi zijn om met jongeren aan de slag te gaan. Tuinieren is een manier van leven. Eerst een kwestie van wennen. Maar daarna merk je, dat je buiten bent, vanzelf in beweging komt en op een keer kun je ook oogsten en er lekker van eten. Daarbij wordt een moestuinier steeds handiger, die (hij/zij) leert hoe die het seizoen zo lang mogelijk kan rekken.

Compost maken is een hoofdstuk apart. De krachtcentrale van een biologische tuinderij. Op uitgewerkte compost varen de planten wel. De toevoeging 'uitgewerkte' is belangrijk. Daarmee nam ik het niet te nauw. Ik pluk er nu nog de wrange vruchten van.

Eerlijk gezegd lijkt het mij uitgesloten dat een biologische tuinderij leverancier wordt van een (grote) cateraar. Elke professionele, biologische tuinderij moet gezien de vele arbeid de beste prijs binnen harken. Zoveel mogelijk directe verkoop aan de consument levert het meest op. Anderzijds vraagt verkoop tijd. Voor vergroting van de afzet biedt verkoop via Rechtstreex nu een mooie mogelijkheid. Het voordeel is ook dat de doorstroom toeneemt. Je kunt een extra teelt plannen of groenbemesters inzaaien. Maar feit blijft dat het jammer genoeg niet mee valt om jongere klanten (onder de vijftig) te binden. Mensen zijn niet meer gewend om dagelijks tijd uit te trekken voor het bereiden van eten. En keer op keer blijkt ook dat allerlei diertjes, zoals slakjes, torretjes, rupsjes, een struikelblok zijn.

Op een biologische moestuin is het logisch dat de aarde schoon is en de beestjes niet eng of vies zijn. Bovendien eten die beestjes hetzelfde als wij.
Van biologisch moestuinieren pluk je tenslotte de vruchten.
(midden april: bloeiende appelboom Elstar)

En in zekere zin gaat de moestuin elk jaar op de schop. Want met moestuinieren draai je elk jaar, van 0 (niets) naar 360 graden, de seizoenen rond.