2023 Eind

En weer wordt er een jaar op de Groentenhof afgesloten. Wel mooi want mijn idee is dat de Groentenhof een compagnon rijker is, namelijk Piet Scholten. We zijn nu dus met z'n drieën: Maarten, Piet en ik. Piet staat vierkant achter de biologische teelt en hij verdiept zich in de methode. Het doet me goed wanneer iemand op onderzoek uitgaat. Als gepensioneerd vakbekwaam slager weet Piet als geen ander hoe je een klus klaart. Mede door zijn wekelijkse inzet ligt de tuin mooi op schema.

Er zijn zeker nog klanten die zich Scruffy herinneren: Scruffy, mijn zwarte spaniël. Bezig met dezelfde taken als Jack. De foto is van juli 2011, ruim 12 jaar geleden.
De foto van Jack (hieronder) deed me aan Scruffy denken.

Als twee druppels water: Jack en Scruffy!
Jack neemt tegenwoordig zijn tijd wanneer ik op de fiets naar het land ga. Ja, wanneer ik denk dat ik haast heb, mopper ik weleens. Toch laat ik hem zoveel mogelijk zijn gang gaan. Hij is de bovenste beste, vroeger was Scruffy dat. Als twee druppels water.

Helaas waren er dit jaar onvoorziene kosten. Door overdreven regelgeving werd de Stichting Duivenvoorde genoodzaakt om de kleine 35 vierkante meter asbest op mijn schuurdak door een zogenoemd professioneel asbestbedrijf te laten verwijderen. Om een lang verhaal kort te maken heeft de Stichting het verwijderen van het asbestdak betaald en ik het nieuwe dak. De dakgoten die tijdens het verwijderen vernield werden, heb ik inmiddels ook gerepareerd. Al met al ben ik met het eindresultaat dik tevreden.

Boven links is het oude dak deel vervangen. De doorzichtige golfplaten doen wat ze moeten doen, namelijk licht doorlaten; en licht is handig boven werkbank en werktafel.
Midden april werden de werkzaamheden uitgevoerd;
in die periode is het sowieso knetter druk op de tuin.

Afgelopen seizoen nam de teelt van groenbemesters een belangrijke plaats in. U leest er meer over op de blogpagina 2023 Groenbemesters (de pagina vindt u ook hierboven op het tabblad). Veel lees plezier want één van de laatste foto's is voorzien van een poëtisch bijschrift. Maar u vraagt zich natuurlijk geïnteresseerd af waar ik verder mijn informatie vandaan haal? Onder andere houd ik de WUR (Wageningen University & Research) goed in de gaten. Zij publiceren regelmatig PDF-documenten met allerlei nieuwe inzichten en onderzoeksresultaten over ontwikkelingen binnen de land- en tuinbouw. Wat dat betreft kun je op internet vrijelijk aan zelfstudie doen. Het duurde wel even maar sinds de laatste vijf jaar schakelt de WUR duidelijk om naar een natuur inclusieve land-, tuinbouw en veeteelt (ik kan het weten want ik houd ze nu al bijna 17 jaar in de gaten). Daarnaast raadplegen zowel Piet als ik de biologisch dynamische land- en tuinbouw. Het boek Vruchtbare landbouw van Rudolf Steiner is een bron van inspiratie; ook het Louis Bolk Instituut houd ik in het vizier.

Akker C, teeltbednr. 11; en steevast doen er elk jaar ook weer vrolijke dieren mee. Dit jaar aten de veldmuizen de kiemende kapucijn- en peulplantjes op. Op is op, en weg is weg. Twee keer bijleggen heeft voor de peultjes geholpen. Een betrekkelijk korte maar door het warme zomerweer grote oogst volgde; de kapucijneroogst was bedroevend (20%). 

Met de paddenpoel ben ik opnieuw flink in de weer geweest. De poel was toch te klein. Dit voorjaar kreeg ik van goede klanten een partij oude tegels in allerlei soorten en maten. Een deel hiervan heb ik toegepast bij het vergroten van de poel. Nu maar hopen dat het waterschap niet blijft spelen met het waterpeil. Het peil stond verleden week circa 30 cm onder de gemiddelde hoogte. De paddenpoel stond daardoor bijna droog. Ik dacht dat de waterschappen op waterberging zouden inzetten?

Het stroompje maakt me blij als een kind. In het verlengde van de reparatie van de dakgoten besloot ik de afvoer van het regenwater naar de paddenpoel te leiden. Het regenwater moet er dan voor zorgen dat het gebied rond de poel vernat,
 en zomers de kans groter wordt dat de poel niet opdroogt.
Het blije stroompje water op de foto is dus regenwater dat van het dak komt. 

De opbrengst dit jaar viel een beetje tegen. Zorgelijk is dat de klantenkring geleidelijk afneemt. De nakomelingen van mijn generatie hebben er geen tijd voor. De cyclus van groenteboer tot eten op tafel is teveel gevraagd. Die uren werden door mijn moeder niet gerekend. Zij had het er nooit over. Nu denk ik er met verbazing aan terug. Maar ja, mijn vader was dagelijks twaalf uur van huis en een week vakantie in het jaar. Hij leunde ook niet achterover, integendeel. 

Hier is voor een deel de toepassing van de betontegels zichtbaar. Lang niet iedereen deelt mijn mening, maar ik vind deze grove creatie domweg mooi. Misschien gewoon omdat ik niet beter kan. Hoe dan ook de regenjas van de poel is aanzienlijk ruimer geworden. 

Hoe lang nog? Ik weet het niet. Maar ik ben van plan er weer tegen aan te gaan in 2024! U ook?