Voor de tweede maal deze week drie hazen 'haasje-over' door de tuin. En Scruffs . . . er achteraan . . . Maar Scruffs luistert ! Hij is een ultra braaf dier, die dit jaar dertien wordt. De jaren gaan tellen, dat merken we. Hij ziet minder. Toch is hij nog altijd in voor een lolletje, samen wat spelen met bal of stok. Ik ben gek op hem ...
Toen de hazen over het land 'boksten' hoorde ik zoiets als: "Wat zijn die teeltbedden van die groentenboer toch heerlijk zacht, en ja, zo verend en ze ruiken zo fris, zo biologisch !"
Handlangers, vaste vrijwilligers. Ze zijn onontbeerlijk. Lieveheersbeestjes op de tuinbonen.
In het vroege voorjaar kiezen de bladluizen voor de jonge meidoorn- en beukenbladeren. Vandaar de haagaanplant. Vervolgens kiezen ze voor de sappige en malse groenten.
Ondertussen hebben de lieveheersbeestjes ook niet stil gezeten. Zij hebben zich vermenigvuldigd. De larven (zoals u ziet, lijken ze helemaal niet op lieveheersbeestjes) eten verreweg de meeste luizen.
Op deze manier krijgt een bladluizenplaag op de Groentenhof geen kans meer. Mooi, toch? Een biologisch teler moet het hebben van samenwerkingsverbanden, van coöperatie.
Beregenen. De Honda WX10 loopt als een naaimachientje. Zo worden er flinke buien gegenereerd; en wordt er weer geteeld, en inmiddels ook geoogst . . . spinazie; lekker, even in hete olijfolie slinken en vijf minuten garen. Klaar ! De geur en smaak . . .
Enfin, bezoek de tuin !
De foto's laten nog even op zich wachten; het streven is eind van de maand. Op advies van familielid met kennis van zaken wil ik de Panasonic Lumix DMC-FS10 aanschaffen. Een veelzijdig digitaal fotocameraatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten